پیام پژوهش شماره 14:
در زمان اپیدمی کووید-۱۹ شایع‌ترین علت مرگ و میر، همچنان بیماری های قلبی عروقی بود اما در گروه سنی ۱۵ تا ۴۵ سال، تصادفات و حوادث شایع‌ترین علت مرگ و میر در آن زمان بوده است.
بررسی علل مرگ و میر در هر جامعه، تصویر دقیقی از وضعیت سلامتی، اقتصادی، روانی و فرهنگی آن جامعه ارائه می دهد و به بهبود کیفیت زندگی مردم و ارتقای سطح سلامت آنان کمک شایانی می نماید. در دوران کرونا با توجه به همه گیری بیماری و تغییراتی که در شیوه زندگی مردم ایجاد شد به نظر می رسد الگوی مرگ و میر نیز تغییر پیدا کند. در این پژوهش به مقایسه علل مرگ و میر در سال‌های 1397و 1398 (قبل از کرونا) و 1399 و 1400 (دوران کرونا) پرداخته شده است.
این پژوهش نشان داد در دوران اپیدمی کووید-19 در استان خراسان جنوبی افزایش مرگ و میر در هر دو جنس مرد و زن، شهرنشینان و روستاییان و تمام گروه های سنی به جز افراد کمتر از 20 سال اتفاق افتاده است و افزایش در میزان مرگ و میر را شاهد بوده ایم. بیشترین علت مرگ و میر قبل از دوران اپیدمی کووید 19 مربوط به بیماری های قلبی و عروقی بوده است که البته میزان مرگ کلی ناشی از بیماری های قلب بعد از اپیدمی مقداری افزایش داشته است که احتمالا به علت روند پیر شدن جمعیت، کاهش مراقبت های درمانی و کاهش مراجعه ی افراد مبتلا به بیماری های قلبی به مراکز درمانی برای انجام مراقبت های دوره ای بوده است. مرگ و میر مربوط به مردان و روستاییان در دوران اپیدمی کووید-19، نسبت به زنان و شهرنشینان افزایش بیشتری داشته است. در میان گروه های سنی نیز افراد بیش از 60 سال بیشترین افزایش مرگ و میر را داشته اند.
 
کپی لینک کوتاه :